Warning: Constant WP_CRON_LOCK_TIMEOUT already defined in /htdocs/wp-config.php on line 91
Da petra e da ventu - Canzone Corse

Da petra e da ventu

I surghjenti


Da petra e da ventu
PARDONA MI

Pardonna mi signori
Ghjeu socu u piccatori
Di tanti sbaglia fatti
D’avè l’ochja calati calati


I ghjoca di a me ghjenti
Un sò tutti nucenti
Ni cunoscu timmori
Pardonna mi ô signori


Si pò fà gran’ valori
Senza sparghjini rimmori
Quiddu ch’he passiunatu
Un duvinti arrabiatu


Chjamu in una prighera
A più bedda lummera
Fà chi a rimma amori
Mai un sia più tarrori


I ghjoca di a me ghjenti
Un sò tutti nucenti
Ni cunoscu timmori
Pardonna mi ò signori


I ME LOCA

I me loca sò aparti a’i monta 
I me passa sò appesi
A u violu chi sempri và 
A me tarra mi n’hè tettu di u mondu 
Culà insù, a’ rombu d’attipà 
Culà insù, induva stancia u pinsà
Culà insù, nasci u ventu
Culà insù, pasci u tempu 
Sempri…


I to loca sò stinzati a’a piaghja
I to brami sò falati
A u mari chi sempri và 
A to anima hè liata a’u viaghju
Culà inghjò, ti c’imbarchi a sunnià 
Culà inghjò, induva stancia u pinsà
Culà inghjò, mughja l’onda
Culà inghjò, ci hè culombu 
Parti…


I nosci ochji sò sgriddati a’u mondu 
U me cantu s’hè inturchjatu 
A’a storia chi sempri và 
E a ghjenti stà attenti a’a ghjenti
Al di là, di u solu pinsà
Al di là, di u solu campà 
Al di là, ci hè a vita 
Al di là, ci hè l’avvena
Vivu…


U me cantu s’imbriaca
A’spiranza
I me brami accusentenu 
A’a storia chi sempri và


INDUVA SO

Induva sò quiddi ghjurnati
Indù i staghjoni intriciatti
Cuddiani i fiora
Pà a ziteddina nata
Induva so quiddi mumenta
Qualè chi l’hà accantati
Sarà u tempu fermu o u nosciu 
stintu ingratu


Induva sò i fistighjati
In’i nosci paisola
Chi di mani e di nuttata
Cantaiani à stessa ora
Spuntaia à luci piena,
U raghju di u soli
Dicendu, tu voli vena,
L’anoiu sarà solu.
Spuntaia à luci piena,
U raghju di u soli
dicendu, tu voli vena,
L’anoiu sarà solu.
Dicendu, tu voli vena,
L’anoiu sarà solu.


Induva hè a fratiddanza,
Chi no avemu cantatu
Sigondu a circustanza,
Da troppu a mancanza
Cunsularà u ricordu
Chi si senti inghjuriatu
O circarà l’accordu
Di a miludia scartata
Cunsularà u ricordu
Chi si senti inghjuriatu
O circarà l’accordu
Di a miludia scartata
O circarà l’accordu
Di a miludia scartata


Induva sò, i schieti brammi
No’ aviamu aquistatu
In chi foscu di catranu
Sò l’ochji e u passatu
Oghji quandi u tempu
Mi presta una pinsata
So tali un ziteddu
Chi ferma abandunatu
Oghji quandi u tempu
Mi presta una pinsata
So tali un ziteddu
Chi ferma abandunatu
So tali un ziteddu
A l’avvena passatu


ACCANTU A TE

Una luci ni trema
Di i lacrimi appicati
U tempu chi summina
I candela abandunati
U mandile hà accunciatu
I ricorda i più anziani
Di a storia chi t’hà minatu 
N’hà u sangu nantu à i mani


L’ommi chi t’ani trova
Ani di tè signuredda
A piu intima prova
D’essa li ni franca e fida
A bilezza chi tu trascini
Di spusala n’hani primura
Da i costi fin’à i to cimi
U to velu di virdura


Ma u me più caru piacè
Saria d’essa accantu à tè
Pà una vita infinita


Quandu veni l’attrachju
M’arripongu una cria
Sutt’u celi stiddattu
Par tenati cumpagnia
Avà chi a luna hè pisata
Possu lascià lintà i brammi
A me vita ùn ti sara sviata
Oghji menu chi dumani


Ma u più caru piacè
Saria d’essa accantu è tè
Pà una vita infinita
Cù dui rimmi e un’armunia
Ti voddu vesta di maravidda
Più d’una vita infinita.


I NIVULA DI DECEMBRI

Abbughjani u celi 
Di biancu nivulosu
Piattatu hè u soli 
Pò stà à u riposu 
Accumpagnani tandu 
U dulci fritulonu
Di i seri chjinati 
In ghjira’llù fuconu


E a mamma appronta 
Qualcosa da mandà 
A u fiddolu luntanu 
Che mossu à travaddà
Aspetta à u balconu 
U piu beddu rigalu 
Quiddu di u ritornu 
Par affistà natali


I ziteddi adduniti 
Circanu à spiicà
L’ochja tesi à i cimi 
A si danu à bramà
Chi nantu à u paesi 
Falessi una nivata
Pà pudè ghjucà insembi 
Tutt’a santa ghjurnata


Ribombani in ghjesa 
I canti pa l’onori 
Di u ciucciu brammatu 
U natu ridentori
Prontu hè u cippu 
Di quidda notti santa 
S’apronta in ugni casa 
Una festa tamanta


DI A ME TARRA

Pà qui erani i nosci loca
Pà qui ci stani prima dulori
So avà usciati da i foca
Malgratu s’he cullucatu un fiori


E qui, no, avemu presu un amicu
E piovi in un ramentu chi m’azzica
Ma he chiara, l’acqua chi curri
He chiara ssa pinzatta ch’eu dicu


He qui chi u nosciu versu s’avventa
E trova ugni laziu d’accunsentu
E quandi u cunsigliu ci scumparti
He qui chi u dubitu un a parti


Si qui so attrati i prima venta
Fa sforzu e fa soia ssa cumpienta
Cusi s’avinuchjarà u turmentu
Avizzu a sfittà u francu mumentu


He qui chi u pinseru curiosu
S’he mossu pà un strappidda piu l’onori
Parchi u ghjustu anda priziosu
Un fessi allianza a u disunori


Si qui veni a campà un distinu
Daraghiu l’affrontu a u so mischinu
Parchi, qui, in u sangu di a me tarra
Suspira u me intimu e s’infarra


Si qui u me intimu s’agriccia
Si qui ch’ugni cosa ni facci triccia
Par qui mesu u sangu di a me tarra
Suspira u me intimu e si sfarra


COM’HE CH’UN HA INTESU

Comm’hè ch’un hà intesu?
U soli cantichjaia
Cosi d’un altru mondu
Offerti comm’è sporti
Ghjeu mi sò arrettu
A’a verga di l’ori


Ci’hè statu una scummissa
Unu sguardu, unu surrisu
Paroli à basgiacori
E a mani chi sparghji
U velu’lli carezzi
Nant’à pianuri sveghji
Attenti comm’hè mari
A u pisà ‘llu ghjornu


Ci ‘hè statu una prummissa
Unu sguardu, unu surrisu
Primmuri à strappafiatu
U piaceri chi lampa
I strida di i stundi
Nant’à cordi d’incantu
Brammosi di l’eternu
For’di fusu’llu tempu


E pò ci’hè stata l’ora
Di rompe l’incantesimu
U soli si hè incrinatu
Nant’à vetra bagnati
Ghjeu so statu solu
Comm’hè ch’un m’hà intesu ?


I STUNDI D’AVRETU

Vo furtezzi prisenti pisati da u tempu 
Chi trascinani l’eta d’un carissimu mondu 
Innacquati suttu a u oiu anticu ventu 
Frischi di mimorii ni so da cim’a in fondu 
Aggrotta di i mei d’un sognu vagabondu


E dura he a cannedda di quiddi ommu chi 
Lampa i parolli nantu a un versu frantu 
Com’e si narbosu duvintaia u mari 
Ani a summidda di petri e di stentu 
Una vera summidda arnisata d’incantu


Ugni pezzu di te si voli graziosu 
Tarabuceta bedda ti lenta a so voci 
Da u locu di Talza a Purghjala ûmposu 
Un cusi beddu spaziu a a menti traduci 
Avretu a me piana in u me cori luci 


PA TE CHILE

Aghju vistu u to celi
Ammantatu di suffrenza
Sgraniddà à cor afflitu
A prighera imputenza
E ‘sse foli crepacori
A to ghjenti hè paura
Abbughjatu hè l’avvena
Sarrati in u silenziu
E u mari chi và
A imbarcà tanti viti
E u mari chi và
E si porti in esiliu
Pà tè « chile »…


Aghju intesu u to cantu
Lampà l’indiferenza
Incurdà tanti cora
E schiarì i cuscenzi
Rinvivi nant’a i spondi
A to ghjenti ritrova
A guitarra s’hè infiarata
A spianà u marosu
E u mari vultà
S’he impetrat’à primura
Hè u mari culà
Quand’hè domma a paura
Pà tè « chile »…


« chile » spirà
A « chile » vultà
« chile » cantà
A « chile » sbarcà


Pà carrughja e stradeddi
S’incamina a fedi
U to celi hè spannatu
E si sbramma u vidi
E u ventu chi tira
Hà truncatu i maghja
Di u bateddu ingordu
Chi carcaia l’esiliu
E u ventu chi và
Canta pà l’alamedda
Un populu chi và
Asciuva i so feriti
Pà tè « chile »…


« chile » di u vultà
Una tarra da riva
A to storia s’hà da sbuccinà
« chile »…


L’Imbasciata

U me cori hè fasciatu,
D’imbasciata cussi bedda
Partu oghji a stringhja mani
Chi ci hà ricatu a morti
Hà da essa quiddu ghjornu
Stunatu ‘lla noscia accolta
E u ventu s’hà da arreghja
Da subra ‘rena
Chi ci faci da locu
Da tantu tempu
Da tanti stundi
Un voli essa più quì
Chi ci veni à calmina


E u mari si pirdarà
In i sò abbissa neri
U marosu si n’hà da andà
A casticà altri spondi
Pà ave stiratu indarru
A piaghja di i feriti
E di vidi abbandunata
Quidda vindetta
A vindetta bramata
Pà tanti secula
Pà tanti morti
Tanta ghjenti lampata
Senza avè gosu vita


Sarà pattu à bastanza
A strinta di i nosci mani
Campusanta inchjudati
Pà subr’à tanti ricorda
Chi ci dicenu chi sò innumici
A sò stidda è a luna
Aghju u cori fasciatu
D’una imbasciata bedda
A scumissa s’hè scemma
Di vulè fà i paci
Aghju u cori fasciatu
D’una spiranza ardita


SILENZIU

D’aspettati nantu à loca vioti di vita
E francà petra eterna, in cammini spuddati
Chi allonga un mumentu, in stunda infinita
Se tu chi arrechi riposu à i sogni scappati


E di dolu u mondu si vesti, qualchi ora
E pianta in accordu tutti i ghjochi schirzosi
Dendu i disgraziati una siti di mora
Si tu chi arrechi riposu à i capa strosi


Ma si sgrana u tempu di l’anni siccati
E si fighjola partenzi à l’errenti spassati
Lasciendu una piazza à fiddoli brammati
Se tu arrechi riposu à l’animi andati


L’occhja sarani chjusi à u chjassu à piddà
Sarani muti i stundi, ‘llu ‘nuccenti viaghju
E risposti ‘llu mondu so di fatalità
Se tu arrechi pinseri a l’ommu malatu